6/04/2015 15

,,Live in Water - Mermaids" Rozdział 1 - ,,Odmiana"

   Hejka! Widzę, że dużo osób czeka na moje opowiadanie. 
    Więc jestem z tego meeega szczęśliwa! 

  Jestem Molly, przeprowadziłam się do Los Angeles z rodzicami. Wcześniej mieszkaliśmy w Kanadzie. No było tam fajnie, ale rodzice uparli się, że chcą mieszkać tu i koniec. Ja nie mam tu nic do gadania, bo przecież mam tylko 15 lat!

       

   Zbliżał się pierwszy dzień szkoły. Stresowałam się...  I to bardzo...
  Pisałam w swoim pamiętniku. Nagle zobaczyłam wpis, który napisałam miesiąc temu:
,,Moje życie jest nudne"
Rzeczywiście, to nic nowego. Może w szkole, będzie fajnie. Mam nadzieję, że nikt nie będzie mi dokuczał.
- Kochanie, dobrze się czujesz?  - obróciłam się w stronę drzwi, to tylko mama.
- Taaak, bo przecież zmieniam szkoły jak ręawiczki. Taa.. Jest świetnie! - skłamałam,
 Kochanie, chodzi o to, że trzeba znaleźć te jedno odpowiednie miejsce, a teraz z tatą uzgodniliśmy, że.. To jest to wspaniałe miejsce. Zrozum to Molly, chociaż spróbuj! - mama zawsze wie co powiedzieć, dlatego tak ją kocham.

   To już dzisiaj! Pierwszy dzień szkoły, boję się.!.

  Wchodzę na wielki dziedziniec szkoły, jest ogromny! W oddali zauważyłam dwie blondynki. Jakoś dziwnie się na mnie patrzyły. O co chodzi? Czyżby mój styl był jakiś dziwny, może mój makijaż? Sama nie wiem. Uff, odeszły. Są jakieś dziwne.

   Pierwsza lekcja: Biologia.
Bosz, ale nudy! To nie jest nauka, to są tortury! Obejrzałam się za siebie. No nie, znów te dwie. Czego one ode mnie chcą?

    W końcu przerwa, przed chwilą dyrektor oprowadzał mnie po szkole.  Teraz jednak jestem przy swojej szafce.
- Słuchaj, musisz nam pomóc! - no nie, te dziewczyny doprowadzają mnie do szału!
- Nie znam was, dajcie mi spokój!
- Jestem Brittany, a to jest Kayla. - przynajmniej znam ich imiona
- Dobra, słucham. W czym mam wam pomóc.? I jeśli wam pomogę, to dacie mi spokój? - zapytałam błagalanym głosem
- Spotkajmy się o 19, przy plaży.Dobra? Wtedy ci wszystko wytłumaczymy. - powiedziała Brittany, po tych słowach odeszły. Słyszałam tylko szepty, coś że dzisiaj jest pełnia księżyca. Dziwne...

     Super! Czekam i czekam, a one się spóźniają! Powinny być tu już 25 minut temu!
O! W końcu. Idą. Warto było czekać 25 minut.
- Wytłumaczcie mi o co chodzi, proszę was.
- Musimy popłynąć na wyspę Mako. W tej chwili. - powiedziała Kayla
- Obiecałam mamie, że o 20 wrócę na kolację. Nie mogę nigdzie płynąć.!. - zamierzałam już iść do domu, ale poczułam jak ktoś kładzie rękę na moje ramię.
- Zrozumiesz, gdy będziemy na miejscu. Proszę Cię, Molly... - skąd Kayla zna moje imię??? Przecież się im nie przedstawiałam!

   Zaufałam im. Robiło się ciemno.
Gdy dopłynęliśmy, Brittany ciągnęła mnie przez całą wyspę do nieznanego mi miejsca.
- Długo jeszcze??? - nogi mnie bolą, a my idziemy i idziemy, chociaż sorry, ja nie idę, jestem ciągnięta!
- Juz jesteśmy! - jej, dziękuję ci Brittany!
- Ale o co wam chodzi?! Tutaj nic nie ma tutaj są tylko... Aaaaaa!!!! - Bosz! Gdzie ja jestem?! Wpadłam do jakiejś dziury w ziemi!
- Brittany! Kayla! Gdzie ja jestem?!
- Już do ciebie wchodzimy - nagle moje dwie ,,koleżanki,, też wpadły za mną
- Chodźmy dalej! Nie będziemy stać ku wejścia! - czyżby Kayla była już w tej ... Dziurze?
Nagle weszłyśmy do dziwnego pomieszczenia, wszędzie skały tylko na środku jakieś dziwne jeziorko.
-Gdzie my jesteśmy? - zapytałam
- Ciii! Zaraz się zacznie! - uprzedziła Kayla
- Ale co się zacznie?! Naprawdę nie rozumiem!!! - super, już 20:20 ! Ale dostanę od rodziców! Co im powiem? Włóczyłam się po jakiejś nieznanej mi wyspie z moimi tak jakby koleżankami?!
Spojrzałam jeszcze raz na jeziorko. Zaczęły się z niego wydobywać jakieś bąbelki, czy to .. Magia?
- My jesteśmy w wulkanie czy co? Widzę księżyc nad nami! - cisza... Cisza...CISZA!  Nikt nie chce mi wyjaśnić o co chodzi! To jest jakieś chore. Ciszę przerwała Kayla i Brittany
- Musisz wskoczyć do jeziorka! Zostało ci mało czasu! Wskakuj! - czy one oszalały?!
- Co?! Nie będę nigdzie wskakiwać! Sama sobie skocz. - nagle poczułam pchnięcie, wylądowałam w wodzie. Dziwnie się czułam. Nagle wszystko się przerwało......

#Rano/

Ja nie mogę! Moja głowa! Co się dzieje?! Jakimś dziwnym trafem jestem w łóżku! Czy to był tylko głupi sen?! Wszystko wydawało się takie realistyczne! No cóż, idę na śniadanie!

 Weszłam do kuchni. Przy stole siedziała już mama z tatą.
- Molly, gdzie byłaś? - zapytał tata
- No akurat wyszłam z....
- Chodzi mi o to gdzie byłaś wczoraj !!!!
- spojrzałam na tatę pytającym wzrokiem
- Masz karę! Nigdzie nie wychodzisz przez 2 tygodnie! Idź do swojego pokoju!

    Gdy byłam w łazience, myślałam nad tym co się stało. Nic nie pamiętam z wczoraj! To jakby, mi cię coś urwało w połowie. .. Ale jakim trafem znalazłam się w łóżku?!
  Nie chcę o tym myśleć! Wezmę sobie kąpiel!
Spojrzałam na wyświetlacz od telefonu:
,,Brittany" hmmm.... Skąd ja mam jej numer? Nie podawała mi go. Przysłała jakieś zdjęcie.
Co?! To jest księżyc w pełni?
O co jej chodzi? Nie rozumiem...
Weszłam do wanny, postanowiłam mieć trochę relaksu. Nagle usłyszałam dziwny dźwięk. Spojrzałam na moje nogi, chwila, to nie są już nogi. To jest jakiś łuskowaty ogon! Co wczoraj się ze mną działo?!
Takie ogony można spotkać tylko u... SYREN!!!

         Koniec rozdziału 1...
2 rozdział - 2 komentarze :)

Jak wam podoba się rozdział? Bo mi nawet, nawet. :) Jeśli mam błędy, to przyżekam że poprawię. 
A! I chciałam jeszcze powiedzieć, że rozdziały, zawsze będę dedykować jakiejś osobie. Jeśli ktoś nie ma konta google i pisze z anonimowego, niech napisze swoje imię. :)
Piszcie w komentarzach czy wam się podoba! I załóżmy że Molly wygląda jak Mimmi, Brittany jak Ondina, a Kayla jak Sirena :) Ok? 





15 komentarzy:

  1. Super opowiadanie ci wyszło. Czekam na drugi rozdział. Pozdrawiam weny życzę
    Kamil

    OdpowiedzUsuń
  2. Nie odbieraj tego jako hejta, ani nic, ale liczę, że mój komentarz się tu pojawi, bo wiem, że je moderujecie, ale szczerze opowiadanie jest trochę słabe i oparte na tej samej zasadzie co wszystko, czyli wpadła sobie do jeziorka. Liczyłam na coś oryginalnego, ale zawiodłam się. Jeśli o mnie hcodzi to lepiej, żeby drugiej części nie było :) Nie bądź zła.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. W drugiej części nie będzie nic podobnego do SzM lub H20. Wiem, początek może jest słaby, ale postaram się żeby w drugiej części się to nie powtórzyło. :) ale zachęcam cię do dalszego czytania ;)

      Usuń
  3. Jakoś mnie nie przekonuje :) Kilka błędów jest, powtórzen np Kochanie, chodzi o to, że trzeba znaleźć te jedno odpowiednie miejsce, a teraz z tatą uzgodniliśmy, że.. To jest to wspaniałe miejsce. Zrozum to Molly, chociaż spróbuj! - Ostatnie zdanie juz powinno być bez słowa ' to' czyli " Zrozum Molly..."
    Moze jestem za stara na tego typu opowieści.. ;)

    ///Angela///

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Nie. Nic nie szkodzi. Dobrze że to zauważyłaś. Za drugim razem, nie będę pisała tyle razy ,,to,, xD

      Usuń
  4. Hmm,nawet nawet.Mam nadzieję,że w drugim rozdziale odnajdziesz się lepiej i będziesz pisac coraz ciekawiej.Wiem,że początki zawsze są trudne,ale jak już zaczniesz to pewnie będzie już coraz fajniej.Sama piszę opowiadania i mam dla ciebie radę co do błędów itp."Zawsze przed opublikowaniem czegoś przeczytaj to sobie parę razy i zastanów się czy czegoś nie brakuje lub czy wszystko jest okej."
    ~Ivette

    OdpowiedzUsuń
  5. Bez obrazy, ale trochę słabo wyszło ci to opowiadanie. Powinno być trochę bardziej rozwinięte, przynajmniej wg mnie. Czytając to myślałam bardziej, że to jakiś plan wydarzeń a nie opowiadanie. Nie musisz tak szybko przechodzić do następnej rzeczy jak zrobiłaś np. z tą plażą. To tylko moja opinia jakby co ;)

    OdpowiedzUsuń
  6. Fajne opowiadanie.. proszę o dedyk .. Ola :)

    OdpowiedzUsuń
  7. Bardzo ciekawe opowiadanie :) Nie mogę doczekać się drugiego rozdziału :)

    OdpowiedzUsuń
  8. Ja bym tutaj dodała więcej szczegółów, jakiś dokładniejszy opis. Nie obraź się, ale według mnie zbyt szybko przechodzisz do następnego wątku, tak jakby nie dokańczasz poprzedniej myśli. No i pomińmy to, że początek żywcem zerżnięty z H2O ... No liczyłam na coś więcej... No bo wiesz: była sobie dziewczyna, wpadła sobie do księżycowego jeziorka i nagle jest syreną... Ale po mimo tego przeczytam kolejny rozdział. Może okaże się lepszy niż ten pierwszy.. Życzę morza weny i góry pomysłów:)
    PS i proszę, nie uznawaj tego za hejt, nie o to przecież w tym wszystkim chodzi, no nie?

    Pozdrawiam
    Maia

    OdpowiedzUsuń
  9. Nie obraź się ale trochę ten początek taki sam jak H2O i SzM bo w H2O wpadają wszystkie do jeziorka a w SzM wpada Eve,ale plus za to ,że to one proszą Molly żeby wskoczyła do jeziorka(ciągną do jeziorka)

    Pozdrawiam
    Weronika

    OdpowiedzUsuń
  10. Dobry początek. Powtórzenia są,ale ponieważ jestem tylko 11-letnim dzieckiem nie mam prawa się wtrącać. Chcę tylko dać radę: Chcę by twoje rozdziały były dłuższe.

    OdpowiedzUsuń
  11. Coś za bardzo podobne to jest do pierwszego odcinaka z H2O Wystarczy kropla. Nie obraź się za tą ocenę.

    OdpowiedzUsuń

Copyright © Świat Disneya